Ο Αληθινός Άι Βασίλης

Ένας μελαχρινός σωματώδης άντρας,
με άσπρα μαλλιά, στραβή μύτη και αδρά χαρακτηριστικά, βρίσκεται στο σαλόνι σας στις 4 τα ξημερώματα.
Πριν αποπειραθείτε να τον ακινητοποιήσετε ή να καλέστε την αστυνομία,
ρωτήστε τον ευγενικά:
Άγιε Βασίλη, εσύ είσαι;

Γιώργος Γραμματικάκης: Το αρχέγονο φως

Τύχη, εντροπία, αναπάντεχο. Αν το Θείο είναι αυτό που προκύπτει από τη διαίρεση της Δημιουργίας με το Τυχαίο, τότε ο Θεός –αν υπάρχει- όχι μόνο δεν έχει χιούμορ, αλλά μάλλον έχει φύγει και έχει αφήσει το φαγητό στο φούρνο. Και εννοείται ότι δεν παίζει ζάρια. Ο διακεκριμένος Φυσικός, συγγραφέας και ερευνητής, μιλά περί φωτός - δίνοντας κυριολεκτικά τα φώτα του.

Definitive list: Music Top20 of the decade (Top20 for 2009 too)

17/12/2009

Εδώ και δυο μέρες, ο Θεούλης μετακομίζει τα μπαούλα του. Μπουμπουνητά, αστραπές, βροντές, πρέπει να έχει ξεχάσει και κάποια βρύση ανοιχτή. Οι παγανιστές και οι εσχατολόγοι αυτής της πόλης χαίρονται με κάτι τέτοιες βροχές κατακλυσμιαίων προδιαγραφών. Οι φίλοι σε προσκαλούν για μια ήσυχη βραδυά στο σπίτι με ρακόμελα και καμία avant-και βγάλε premiere κατεβασμένη από το Internet. Οι πιο τολμηροί σε ψήνουν για extreme καταστάσεις «για καγιάκ, ρε γαμώτο». Αφήστε παιδιά, καγιάκ κάνω και στη Σόλωνος.

My top 20 of the '00s (#10 - #05)

My top 10 of 2009 (#07 -to- #05)

My top 10 of 2009 (#10 -to- #08)

..:: Int. albums ::..
8. Broken Records “Until the Earth Begins To Part”
9. Franz Ferdinand “Tonight: Franz Ferdinand”
10. Placebo “Battle For The Sun”

..:: Ελληνικά albums ::..
8. Νικήτας Κλιντ “Cheap Sience”
9. Sunset Blvd. “The Most Beautiful Girl”
10. Xaxakes “Τo Βαλς των Ελαφιών”

... 2 be continued ...

Ινδιάνικη παραβολή

Ένα βράδυ, ένας γέρος ινδιάνος της φυλής Τσερόκι μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. Είπε:
"Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο λύκων που υπάρχουν μέσα σε όλους μας. Ο ένας είναι το Κακό. Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή, η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.

Διονύσης Σαββόπουλος: Επαναστάτης με αιτία

Με αφορμή τα 40 χρόνια από ένα δίσκο-σταθμό για μια ολόκληρη εποχή, το «Περιβόλι του Τρελλού», ο Διονύσης Σαββόπουλος αποτίει το δικό του φόρο τιμής στη δεκαετία που θα τα άλλαζε όλα, τα ’60s, με μια πανδαισία συναυλιών και εκδηλώσεων, προορισμένη «να φέρει τους μάγους στη σκηνή». Το ροκ του μέλλοντός μας, εξάλλου, είναι δική του εφεύρεση.

Όχι άλλο-ένα-άρθρο-για-τον-Λερούνη

Θύμα απαγωγής από τους Ταλιμπάν σε μια περιοχή του κόσμου όπου το προαιώνιο ερώτημα ήταν πάντα σε ποιον ανήκει και τι, ο Θανάσης Λερούνης, Έλληνας εθελοντής και ευεργέτης των Καλάς, της φυλής απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, είναι ο ίσως ο μόνος που δεν επιθυμεί παρά μόνο την ελευθερία του.

Ινδικός Καύκασος, 1895. Ο Άγγλος αξιωματικός Σερ Τζορτζ Ρόμπερτσον συναντά σε ένα οροπέδιο στα Ιμαλάια του Πακιστάν, μια φυλή που κανείς ως τότε δε γνώριζε την ύπαρξή της. Αποκαλούνται Καλάς και τα χαρακτηριστικά τους μοιάζουν ευρωπαϊκά: γαλάζια μάτια, ξανθά ή καστανοκόκκινα μαλλιά και λευκό δέρμα. Ο φιλέλληνας Ρόμπερτσον, γίνεται ο πρώτος μάρτυρας στη νεότερη ιστορία, που ακούει να βγαίνουν από τα χείλη αυτών των ανθρώπων αρχαιοελληνικές λέξεις και φράσεις…

<----φωτογραφία από την αποστολή του Ρούσου Κούνδουρου στους Καλάς, 1963.

A hard to believe chain-mail / Απίστευτο chain-mail

Found the foloowing email in my mailbox today. Could this be a true story?

Take five

Aπό τον Μαυρογιαλούρο μέχρι τη σιωπηλή διαμαρτυρία των bloggers για τις πυρκαγιές στην πλατεία Συντάγματος όταν χιλιάδες μούτζες στράφηκαν προς την ελληνική Βουλή, η χειρονομία της ανοικτής παλάμης είχε πάντοτε την τιμητική της στην ελληνική κοινωνία.

The Abyss

Περισσότεροι άνθρωποι έχουν ταξιδέψει στο διάστημα, απ’ όσους έχουν επιχειρήσει να καταδυθούν στα βάθη των ωκεανών.

Heidi Klum's breast-game

Σίλβιο Μπερλουσκόνι: το μεγάλο κόλπο

Στη χώρα όπου η κεφαλιά στο ποδόσφαιρο λέγεται «κόλπο ντι τέστα» και το τακουνάκι «κόλπο ντι τακόνε», γιατί και η πρωθυπουργία να μην είναι επίσης ένα «μεγάλο κόλπο»;

Σημείωση:

Το άρθρο αυτό δεν ασχολείται, γιατί δεν το είχε εξαρχής σκοπό, με την ιδιωτική ζωή του Ιταλού πολιτικού και δη την ερωτική. Γράφτηκε για να δημοσιευθεί, αλλά ουδέποτε δημοσιεύθηκε στο ελληνικό έντυπο -μέρος ενός ευρύτερου ομίλου media- από το οποίο είχε παραγγελθεί.

Jon Bon Jovi: «Όσοι αγαπώ, ζούνε στο παρόν»

Μια παλιά συνέντευξη που ανακάλυψα στο αρχείο μου (και πολύ το χάρηκα, αφού τις περισσότερες συνεντεύξεις που έχω κάνει δεν τις έχω πια σε κανενός είδους ψηφιακή μορφή).
Με τον JBJ είχαμε μιλήσει τηλεφωνικά λίγο πριν ή λίγο μετά το 2000 για το περιοδικό "Music Life".

Τα δακρυγόνα...

...σκοτώνουν τον ιό της νέας γρίπης;
Αν ναι, τώρα λογικά, θα πρέπει
να έχουμε διαφύγει τον κίνδυνο.

Michael Jackson: επιστροφή στη Χώρα του Ποτέ

Τώρα που έφυγε, που καταλάγιασε ο κουρνιαχτός των θαυμαστών και οι συγγενείς του έγιναν πλουσιότεροι, ας πούμε και τα άσχημα.

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα μαύρο αγόρι που το έλεγαν Μίκαελ Τζόζεφ Τζάκσον. Γεννημένος τον Αύγουστο του '58, ήταν μέλος μιας εκτεταμένης οικογένειας αφροαμερικάνων, της οποίας ο αυστηρός πατέρας επέβαλε με σκληρότητα τη γνώμη του. Έβαλε τους πέντε γιους του να φτιάξουν συγκρότημα, τους Jackson 5, και τον μικρότερο γιο του, τον Μάικλ να τραγουδάει και να χορεύει από τότε που ήταν 5 ετών.

Ξύπνα, φτάσαμε

Σάββατο πρωί. Στο κέντρο της πόλης, φοιτητές φραπεδιστές έχουν βγει στον ήλιο, και οι μαθητές κάνουν διάλειμμα έξω από τα φροντιστήρια, σαν σαλιγκάρια μετά τη βροχή.
Κάποιοι απ’ αυτούς πετάγονται μέχρι τα πολυώροφα βιβλιοπωλεία, ξέρεις αυτά τα fast food του Bιβλίου, όπου βρίσκεις τα πάντα, αρκεί τα συγκεκριμένα «πάντα» να έχουν κυκλοφορήσει από μεγάλο εκδοτικό οίκο και να έχουν καλή διανομή.
Κάποιοι άλλοι, με ανόθευτο κλεψαπίλ από τους τηλεοπτικούς stars που στοιχειώνουν τις μικροαστικές τηλεοράσεις στα χειμωνιάτικα σαλόνια, κόβουν βόλτες για να μοστράρουν. Είναι η ώρα για τους δεις και να σε δουν.

Ραντεβού ω κιοσκ

στην Ou ming

1:05’ μ.μ. Βγαίνω για τσιγάρα. Ο περιπτεράς της γειτονιάς μου είναι δυο. Δεν είναι το ίδιο πρόσωπο, αλλά δυο διαφορετικά πρόσωπα που είναι το ίδιο. Το ένα παίζει μπουζούκι.
Κλεισμένος στο ξύλινο κουτί του και με τη σόμπα αναμένη κάτω απ΄τα πόδια. Πλησιάζεις να πάρεις εφημερίδα ενώ από μέσα ακούγονται πενιές. Όταν κάνω καιρό να περάσω, καταλαβαίνω αν έχει μελετήσει από τον τρόπο που παίζει.
«Τα φόρτωσες στον κόκκορα αυτή τη βδομάδα» του λέω και του κλείνω το μάτι. Πάντα σταματάει ό,τι παίζει και βγάζει τη μάρκα μου χωρίς να του το ζητήσω, τόσο που από τη μια αισθάνομαι άσχημα που τον διακόπτω κι απ’ την άλλη, αγοράζω τσιγάρα ακόμη κι αν έχω πάνω μου τρια πακέτα.
Μια φορά, πάντως, έτυχα και σε ένα περιστατικό, που μια κοπέλα του είπε: «ενοχλώ;»

Ευθύμιος Βαρλάμης και "Ποιητική αρχιτεκτονική"

Οραματιστής αρχιτέκτονας, ζωγράφος, συγγραφέας και παιδαγωγός, χαίρει εκτίμησης για το αρχιτεκτονικό του έργο διεθνώς, ενώ έχει και καλλιτεχνική παρουσία μέσα από εκθέσεις του όπως ήταν η "Αλέξανδρος 2000" που ταξίδεψε τα 1.700 έργα της (!) σε όλο τον κόσμο και η "Μάνα Ολυμπιάδα" που φιλοξενήθηκε στο Πεκίνο στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ωστόσο η πρωτότυπη δουλειά του «Ποιητική Αρχιτεκτονική» πριν λίγα χρόνια, ήταν που κέντρισε το ενδιαφέρον μου και -κατά τη γνώμη μου πάντα- με διαφορά από τις πιο ενδιαφέρουσες δουλειές του.

<- ¨Εργο από τη σειρά "Ποιητική Αρχιτεκτονική"

Andrew Bird "Why" (the definitive live version)

Μόνη της

Κάθεται μπροστά σε έναν από τους 160 παρατεταγμένους υπολογιστές, σε ένα από τα αχανή παραρτήματα αλυσίδων Internet Café, από αυτά που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια για LAN games. Επαφή με τον έξω κόσμο καμία: φοράει ακουστικά και παίζει με μανία ένα videogame, το Counter Strike. Πυροβολεί ότι κινείται – αυτός είναι άλλωστε ο σκοπός του παιχνιδιού.

Ποδοσφαιρικό αίνιγμα (για δυνατούς λύτες)

Αν ο Ότο Ρεχάγκελ ήταν προπονητής
της Εθνικής Ελλάδος μπάσκετ το '87
και συνέχιζε να είναι και σήμερα,
ποιους παίκτες θα είχε
στη βασική πεντάδα?

Mickey Pantelous' Athens blues

Half Greek half Danish, Mickey Pantelous has created during the past few years an anti-conventional artistic profile, ideally expressed/ reflected through his music. On the occasion of his new concerts with Dr. Albert Flipout's one CAΝ Band and his first album "Hangover", I give him a ring.

Where are you as we speak?
In the café-bar Waiting for Godot.

And is Godot going to be late?
…(laughing) I don’t know. The bar is in Kolonaki.

What do you do there?
I serve music and drinks.

Cool. And what do you play exactly in Café Alavastron?
I play my own songs. They are based on blues and extending to jazz and rock but now and then we make a mistake and you get a bit of reggae (laughing). I also play covers of Tom Waits, Guns‘n’Roses, Depeche Mode…

Ηθοποιώ

Κάθισε στον καναπέ και άναψε την πίπα του. Χρόνια ηθοποιός στο Εθνικό, σήμερα «θύμα των κομματικών μεθοδεύσεων» αφού όπως λέει δεν ανήκε πουθενά προς τα κεντροδεξιά. Άλλοτε ζεν πρεμιέ, έχει παίξει στο θέατρο με όλους τους μεγάλους της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, παιδάκι τότε εκείνος και ξεκίναγε. Πέρασε κι από την Επίδαυρο σε ρόλο πρωταγωνιστικό... Τηλεόραση ποτέ. Εκτός από το ασπρόμαυρο, μια φορά κι έναν καιρό, «Θέατρο της Δευτέρας».

Ταξίιιι! (Αρ γιου τόκιν του μι; )

Ελλαδάρα, λεωφορειόδρομος

Απόδειξη της αστικοποίησης αλλά και δείκτης των συγκοινωνιακών ηθών ενός λαού, είναι η κυκλοφορία των ταξί. Στην Αθήνα λόγου χάρη κυκλοφορούν περισσότερα ταξί απ’ όσα στη Νέα Υόρκη, χωρίς αυτό να λύνει το κυκλοφοριακό μας πρόβλημα ή να κάνει τους ταξιτζήδες πλουσιότερους (παρά τις νέες αυξήσεις - μπούμερανγκ), άσε που στην αμερικανική μητρόπολη για να υπολογίσεις το ποσό που θα πληρώσεις με τις προσθαφαιρέσεις και τα φιλοδωρήματα, χρειάζεσαι λογιστή.
Ενίοτε, ο τρόπος λειτουργίας των κατά περίσταση μισθωμένων αυτών οχημάτων, μαρτυρά το πολιτιστικό ή και το πολιτικό επίπεδο μιας χώρας. Έτσι, εκτός από την απόσταση της διαδρομής, το αντίτιμο μιας κούρσας μπορεί να εξαρτάται από τις διαθέσεις του οδηγού, το μέγεθος του ταξί ή από το αν θα περάσετε από γέφυρια, ποτάμια και σήραγγες. Καλά ταξίδια και καλή τύχη.

Χαρίστε τα παλιά σας βιβλία στη φυλακή

"Το Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελαιώνα Θηβών θα σας ήταν ευγνώμον αν προτιμούσατε αντί να πετάξετε ή πουλήσετε αντί πινακίου φακής τα παλιά σας βιλία, τα χαρίζατε στη βιλιοθήκη του."

Όπως αναφέρουν από το Σωφρονιστικό Ίδρυμα, "έχουν δανειστικές βιβλιοθήκες σε κάθε πτέρυγα με πολύ μεγάλη χρήση από τις γυναίκες - κρατούμενες. Και κάθε φορά τρομάζουν να βρούν τους απαραίτητους πόρους για να αγοράσουν καινούρια. Έτσι στηρίζονται κυρίως σε δωρεές φίλων και γνωστών".
Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα - όχι αξεπέραστο για όποιον έχει καλή διάθεση και λίγο χρόνο: δεν μπορούν να έρθουν να παραλάβουν τα βιβλία που μπορεί να θέλετε να τους δώσετε, αλλά θα πρέπει να τους τα ταχυδρομήσετε εσείς στη διεύθυνση:

Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελαιώνα Θηβών
Ελαιώνας Θήβας 32 200
Υπ` όψιν κ. Κοσμάτου Ευάγγελου, ψυχολόγου

Μήπως να οργάνωνε η ελπιδοφόρα νέα μας διακυβέρνηση ένα χαριστικό παζάρι συγκέντρωσης βιβλίων και να επιβαρυνόταν το κράτος με τα -πενιχρά για το ίδιο- μεταφορικά μιας και μόνης μαζικής αποστολής εκεί;

DATA
Περισσότερα για το ίδρυμα αυτό που εγκαινιάστηκε πρόσφατα εδώ
και εδώ

Θανάσης Λερούνης: Αιχμάλωτος των Ταλιμπάν

Εδώ και καιρό, πίστευε ότι ίσως θελήσουν να του κάνουν κακό. Σύμφωνα με την πηγή της πληροφορίας, ήταν κάτι το οποίο ουδέποτε μοιράστηκε με τους δικούς του ανθρώπους, την οικογένεια ή τους φίλους του στην Ελλάδα, για να μην ανησυχήσουν.
Παρ’ όλα αυτά ο Θανάσης Λερούνης, ο Έλληνας δάσκαλος που ευεργέτησε όσο κανείς άλλος την φυλή των Καλάς στο Πακιστάν, ούτε που διανοήθηκε να εγκαταλείψει τη θέση του ανάμεσά τους. «Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μακριά τους ή τον χρόνο μου να σπαταλιέται σε κάτι άλλο, ανήκω στην οικογένεια τους και θέλω να παραμείνω εκεί» δήλωνε σε ανύποπτο χρόνο στις ελληνικές εφημερίδες λίγο καιρό πριν. Εν τω μεταξύ και για να προστατέψει τους Καλάς και τον ίδιο, η Πακιστανική κυβέρνηση τού είχε διαθέσει δυο ένοπλους φρουρούς – συν έναν ακόμη που είχαν βάλει οι κάτοικοι των χωριών να τον συνοδεύει, για να φροντίζουν την προσωπική του ασφάλεια. Δεν στάθηκαν όμως αρκετοί…

Δημήτρης Πουλικάκος: Ο τελευταίος των Μοϊκανών

Μουσικός, ηθοποιός αλλά και από τους τελευταίους αυθεντικούς της χώρας μας για τους οποίους η λέξη rock έχει ακόμη κάποια σημασία.

Ισχύει αυτό που είπες ότι έχεις ακόμη 800 με 1000 κομμάτια αδημοσίευτα…
Ναι, στο πιθάρι!

Godless

Μια βόλτα μέρα μεσημέρι στην Πατησίων -για την ακρίβεια, οδηγώντας σε δυο ρόδες και πάνω στη διαχωριστική- μπορεί να σε πείσει για διάφορα πράγματα: καταρχάς ότι υπάρχει θεός – σε αντίθεση με όσα πιστεύεις τα τελευταία 30 χρόνια. Κατά δεύτερον, ότι ο αυτός ο θεός σε αγαπάει (Jesus loves you, ατομάκι!) Κατά τρίτον, ότι η συνεπιβάτισσά σου είναι πολύ πιο μάγκισσα απ’ όσο φαινόταν αρχικά.

Νάνος Βαλαωρίτης: στον κύκλο των χαμένων ποιητών

Disclaimer: Η παρούσα ανάρτηση ΔΕΝ είναι φυσικά το κείμενο της συνέντευξης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό STATUS (σημ.: το αντίστοιχο λινκ με τη σχετική αναφορά της Wikipedia χρειάζεται αναθεώρηση). Το lifestyle δεν επιτρέπει μακρηγορίες. Και αυτός μεταξύ άλλων ήταν και ένας από τους λόγους που με ώθησαν στη δημιουργία αυτού του blog - το να μπορώ να δημοσιεύω τις συνεντεύξεις ορισμένων σημαντικών ανθρώπων, δίνοντας στις συνεντεύξεις τους το χώρο και την επιμέλεια, που θεωρώ ότι θα τους άξιζαν.
Η ανάρτηση αυτή λοιπόν, αποτελεί ουσιαστικά την πλήρη απομαγνητοφώνηση της συνομιλίας μας με τον Νάνο και πραγματοποιήθηκε λίγο καιρό πριν τις τελευταίες διπλές εκλογές τοο καλοκαίρι του 2009.

Ξανακοιτώντας τη συζήτησή μας για να την ανεβάσω στο blog, συνειδητοποιώ πόσο αποσπασματικά μοιάζουν όλα στον διάπλου της πλούσιας ζωής του. Θραύσματα μνήμης – για κάποιους χωρίς ενδιαφέρον ή ίσως ειπωμένα ξανά από τον ίδιο, αλλά για έναν αδαή σαν κι εμένα εξόχως σημαντικά όχι μόνο ως ιστορική μνήμη, αλλά και ως εμπειρία του να μιλώ μαζί του.




Ανεβαίνοντας στο διαμέρισμά του, σε μια παλαιά πολυκατοικία στο Κολωνάκι, μπαίνω στο ασανσέρ - ένα από εκείνα τα εγκιβωτισμένα σε μεταλλικό πλέγμα, που υπήρχαν στην αναπτυσσόμενη Αθήνα των δεκαετιών ’50 και ’60, την ίδια πάνω κάτω εποχή που εκείνος, νέος των 20κάτι χρονών, αναζητούσε τη λογοτεχνική γνωριμία των Ελύτη, Σεφέρη και Εμπειρίκου.

Έχω τέτοια έλλειψη έμπνευσης, που λέω να γράψω κάτι

Γράφω. Σβήνω. Γράφω κάτι άλλο. Ξανασβήνω. Μετά ξαναγράφω. Αυτή τη φορά όμως δεν σβήνω, χτυπάω Enter μέχρι το κείμενο να χαθεί απ’ τα μάτια μου. Λευκή σελίδα. Πάλι. Απ’ το πρωί πια αυτή η ιστορία.

London is calling

Big in Japan

Mετά το το τρανζίστορ, το καραόκε και το ταμαγκότσι, κατά την προσφιλή τους συνήθεια να μεταμορφωνουν τα πάντα σε προϊόντα βιομηχανίας, οι Ιάπωνες αποθεώνουν το sex-commerce.

Jazz me baby

Την ώρα που οι τελευταίες αχτίδες του δειλινού τρυπώνουν μέσα απ’ τη τζαμαρία στο jazz bar της Helena στη Lafayette street, εκείνη κλείνει τα στόρια και βάζει στο πικάπ (είναι φανατική του βινυλίου) το “East of the Sun, West of the Moon”.
Κάθε βράδι και από μια διαφορετική εκτέλεση.
Πίνοντας το πρώτο long drink της βραδιάς, της λέω ότι η κβαντομηχανική έχει οδηγήσει σε μια εφεύρεση που λέγεται CD player και ότι τα νέα δισκάκια, εδώ και χρόνια, δεν έχουν σκρατς και λειτουργούν με οπτική ίνα. Γελάει και φυσάει τη βελόνα στο πικάπ για να μου τη σπάσει.
Νομίζει.
Οι άνθρωποι που βουτούν το μπισκοτάκι της ψυχής τους στον μέλανα ζωμό της jazz, στη νυχτερινή αχλύ ενός τρελού σαξοφώνου ή ενός be-bop πιάνου που σαλτάρει τις χορδές του, έχουν συνήθως ιδιαίτερο γούστο και ακλόνητες απόψεις. Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε ίσως να ταράξει το ουίσκι τους είναι η ίδια η μουσική.

Μίλα μου για μήλα

Από τον Αδάμ και την Εύα μέχρι τον Νεύτωνα ή τα διαφημιστικά της Αpple, το μήλο αποτελούσε ανέκαθεν σύμβολο διαφορετικού τρόπου σκέψης.

«Λόλα, να ένα μήλο». Αν η Λόλα των αναγνωστικών της Α’ Δημοτικού ήταν υπαρκτό πρόσωπο, σήμερα θα ήταν περίπου 70 χρονών και αντί για μήλα ίσως προτιμούσε την κατανάλωση αφράτης μηλόπιτας. Είναι επίσης πολύ πιθανόν να την ενδιέφερε και η ακόλουθη είδηση, σύμφωνα με την οποία, μια έρευνα του Πανεπιστημίου Cornell της Nέας Yόρκης, έδειξε ότι τα μήλα περιέχουν άφθονες ποσότητες από την ουσία quercetin, που δρα αποτρεπτικά στη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Film: PERSONAlly

Όταν με τα δυο πρώτα σου albums καταφέρνεις να γίνεις ένα από τα πιο αγαπημένα alternative pop-rock συγκροτήματα στην Ελλάδα, είναι ρίσκο να αλλάζεις. Τι; Από ήχο και τραγουδίστρια, μέχρι δισκογραφικό label. Οι Film τα έκαναν και τα τρία.
Στον απολογισμό των συντακτών του SONIK για τα καλύτερα του 2009, είναι για μένα ένα από τα δέκα καλύτερα ελληνικά group την τελευταία χρονιά.

«Αυτό το… film ήταν κάτι που δεν το είχαμε ξαναδεί», έγραψα χαριτολογώντας στον Κώστα Μπόρση, ντράμερ και “big brother” των Film, με τον οποίο είχαμε την παρακάτω συζήτηση. Κι αυτό γιατί επέστρεψαν όχι μόνο με το νέο τρίτο album τους, “Persona”, αλλά και σε νέο δισκογραφικό label (Ιnner Ear) και με νέα τραγουδίστρια, την εκρηκτική Ιφιγένεια Atkinson.

Πάρε τα λεφτά και τρέχα

Να η ευκαιρία (σου): Ο Ντέηβιντ Κόπερφιλντ έγινε διάσημος με το να εξαφανίζει τους άλλους, εσύ μπορείς να γίνεις με το να εξαφανίσεις τον εαυτό σου.


Έχεις σκεφτεί έστω και μια φορά στη ζωή σου να βγεις για τσιγάρα και να μην ξαναγυρίσεις; Έχει αναθεματίσει την ώρα και τη στιγμή που δεν απλώνεις το χέρι στο χρηματοκιβώτιο της επιχείρησης ή της τράπεζας που δουλεύεις; Δέχεσαι συχνές επισκέψεις από εκείνο το κόκκινο διαβολάκι με την τρίαινα, που κυκλοφορεί ωραίες γκόμενες και οδηγεί σούπερ ντούπερ αυτοκίνητα;

Αυτοκόλλητος αγών κατά του "ερυθρού φασισμού", 2009 μ.Χ.

Links _________________

Βασίλική Ένωσις Pathfinder

Γιατί η ΝΔ είναι ένα κόμμα μοναρχοφασιστικό

Facebook Βασιλοφρόνων

What about King Crabs?

Μοιάζουν με άλιεν, αλλά είναι μικρότερα. Μοιάζουν με καβούρια; Είναι.

Στα ανοιχτά της θάλασσας του Μπέρινγκ, στην παγωμένη άγρια θάλασσα του βόρειου Ατλαντικού, τα αλιευτικά βυθίζουν την πλώρη τους στα ίδια κύματα που κάνουν τους σέρφερ να αγαλλιούν στην Ανατολική ακτή των ΗΠΑ. Μόνο που εδώ είναι τρομακτικά. Υψώνονται στα 10 με 15 μέτρα και ο ψυχρός αέρας ξυρίζει τις κορυφές τους πριν αυτές σκάσουν με δύναμη στο κατάστρωμα. Η θάλασσα μαυρίζει από τη συννεφιά και οι ριπές του αέρα συναγωνίζονται σε ένταση τις λαχανιασμένες φωνές των ναυτικών.

She's a cannibal

H Φύση έχει μια αλλόκοτη μανία με τα επικίνδυνα πειράματα. Αν σε αυτό συνυπολογιστεί και ότι, καθώς λέγεται, τα θηλυκά δεν πρέπει να προσπαθείς να τα καταλάβεις, συμπεραίνει κανείς ότι η θηλυκή φύση εκτός από ακατανόητη είναι και επικίνδυνη.

Κώστας Χαρδαβέλλας: «Οι εξωγήινοι δεν είναι πράσινα ανθρωπάκια»

Από την εφημερίδα Έθνος στα χρόνια της δικτατορίας
- σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πολιτικές εφημερίδες, όπως την Ελευθεροτυπία και τα Νέα (πολιτικό ρεπορτάζ).
Από τους «Ρεπόρτερς» με τους Γιώργο Λιάνη και Γιάννη Δημαρά - στο Alter, τον «Αθέατο Κόσμο» και τις «Πύλες του Ανεξήγητου».
Η περίπτωση του θα μπορούσε να αποτελεί φαινόμενο, αν και όχι ανεξήγητο όπως εκείνα που παρουσιάζει στις εκπομπές του.

20+1 πράγματα που (ίσως) δε γνωρίζατε για τον Marilyn Manson

«The High End Of Low».
Το νέο του album είναι άλλη μια καλλιτεχνική αφορμή
για να αποδείξει πόσο ανατριχιαστικά οξυδερκής είναι.

Machinarium game

Machinarium is independent puzzle / adventure game
developed by the makers of web-games
Samorost and Samorost2.

You can pre-order Machinarium and you will be sent the download link
with the final version of the game as soon as it’s officially released
(which is planned for October 2009).

Pre-ordering has several advantages:

• You’ll save $3. The price is now $17 instead of $20 after releasing.
• You will immediately receive “Pre-order Pack”
  which includes 5 hi-res pictures and 5 MP 3 tracks from Machinarium Soundtrack.
• With the game you will get also Machinarium Soundtrack by Floex.
• You will feel great by supporting indie developers;)

Designed & developed by Amanita

Σπάνια είδη

Ο κύκνος, ζευγαρώνει ισόβια μόνο με έναν σύντροφο και σε περίπτωση απώλειάς του, δεν ξαναζευγαρώνει ποτέ. Ο άνθρωπος, ευτυχώς όχι. Κι αν ναι, σπανίως.


Πόσο σπάνιο είναι το «σπάνιο»; Δυσεύρετη και περιζήτητη, η ίδια η σπανιότητα ως έννοια είναι κάτι σπάνιο, στις μέρες μας.
Όπως ακριβώς και στη Φύση, όπου ένα σπάνιο είδος μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον άνθρωπο και να οδηγηθεί στον αφανισμό -σήμερα ζουν μόλις πέντε χιλιάδες τίγρεις σε σχέση με τις 100 χιλιάδες στις αρχές του 20ου αιώνα-, η υπερβολική αναφορά και χρήση στις άλλοτε σπάνιες ιδιότητες κάποιου πράγματος, μπορούν να το ακυρώσουν γενικότερα. Παράδειγμα: από τότε που βγήκε η «συγνώμη» χάθηκε το φιλότιμο. Όλα οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα.

«Ελλαδέξ»

Αυτήν ξέρετε, αυτήν εμπιστεύεστε: την κατάληξη –εξ, σε μια σειρά βιομηχανικών προϊόντων και επωνυμιών που άφησαν τη δική τους εποχή στην προβιομηχανική Ελλάδα.


Ανατρέχοντας στο λεξικό Μπαμπινιώτη, στο λήμμα «σπορτέξ», πληροφορούμαστε ότι «το λατινογενές καταληκτικό επίθημα –εξ, δηλώνει χημικό, φαρμακευτικό ή βιομηχανικό προϊόν».
Τώρα αν σας φαίνεται λιγάκι δύσκολο να πιστέψετε ότι μια λέξη όπως η «σπορτέξ» συγκαταλέγεται σε μια από τις τρεις αυτές κατηγορίες, δεν έχετε άδικο. Κάποιες άλλες όμως, όπως οι αφρολέξ, πυρέξ, λατέξ κ.ά. εμπίπτουν ακριβώς.
Εξαιρείται πιθανόν το μουλινέξ, που μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ανακαλύψει σε τι ακριβώς αναφέρεται.

Νίκος Τσούκας: ένας «καλός ηθοποιός»

Τον είχαμε δει πριν λίγα χρόνια στο σίριαλ του Λαζόπουλου στον Alpha «Οδός Παραδείσου 7» - τον θυμόμαστε όμως από τις ασπρόμαυρες ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Δίνει σπάνια συνεντεύξεις και ακόμη σπανιότερα απασχολεί τα media – ένας πολύ σοβαρός λόγος για να τον αναζητήσω και να μιλήσω μαζί του.

Meanwhile, on the other side of the world...

Irving Penn [American Photographer, 1917-2009]

Summer Sleep, 1949

All about a great artist who passed away...

Chinese Democracy 1949-2009

Dancers from the National Ballet of China performs the "Red Detachment of Women" ballet at the Tanggu Great Theater, part of the celebration of China's 60th anniversary, in Tianjin, September 26, 2009.
The "Red Detachment of Women" is a full-length Chinese ballet depicting a peasant woman's journey into the PLA, combining Western dance style with Chinese cultural elements. (REUTERS/Jason Lee)

A mysterious photograph

Could this be true? Urban legend or not, I find it very fascinating...

Nirvana's "Bleach" re-issue (with free download track)

The 20th anniversary reissue of Nirvana’s Bleach, finds Sub Pop offering up a free download of one of the songs on the remastered live disc that will accompany the band’s debut album.

Αλέξης Μάρδας: "Τα ‘60s δεν ήταν μια, αλλά πολλές επαναστάσεις"

Συνέχεια από εδώ.

Magic Alex Says:

"Τα ‘60s δεν ήταν μια, ήταν πολλές επαναστάσεις. Ήταν μουσική επανάσταση και ενδυματολογική – φορέθηκε το μίνι ζιπ για πρώτη φορά.
Και μην το υποτιμάτε αυτό. Ήταν σπουδαίο, όσο σπουδαίο ήταν και το pill, το αντισυλληπτικό χάπι. Οι μικρές των 13-14 χρονών, που μαζεύονταν έξω από τα στούντιο όπου ηχογραφούσαμε ή στις συναυλίες, νόμιζαν ότι ήταν κάτι σαν άδεια από την κυβέρνηση για να πάνε να κάνουν έρωτα.
Έτσι άρχισαν να φεύγουν απ’ τα σπίτια τους, να μένουν σε κοινόβια και να ακολουθούν τα γκρουπς. Μιλάω για 5-6000 μικρές. Να σκεφτείτε ότι όταν τελειώναμε κάθε μέρα τις ηχογραφήσεις, χαράματα, 5 και έξι το πρωί, έξω από το στούντιο υπήρχαν τουλάχιστον τρεις χιλιάδες κορίτσια. Αυτό ήταν που αργότερα χαρακτηρίστηκε Beatlemania.
Κάτι σαν ψυχασθένεια της εποχής - και μάλιστα, αναγνωρισμένη από τους ψυχιάτρους τότε. Μικρά κορίτσια 14 χρονών από καλές οικογένειες, έσκιζαν τα ρούχα τους, πρότειναν γονατιστές στα γκρουπ να τις αγγίξουν, για να πουν μετά ότι ο Lennon ή ο Jagger τις άγγιξαν. Ή έδιναν ένα αντικείμενό τους, ένα μολύβι ή ένα ρούχο να το αγγίξουν, για να το κάνουν μετά φυλαχτό...

The Beatles & the Stones, backstage με τον "Magic Alex"

Magic Alex επί τω έργω. Στα εργαστήρια της Apple Electronics.
Η ζωή του, θα μπορούσε να είναι μυθιστόρημα, but no.

Ένας από τους λόγους που αγαπάω τη δουλειά που κάνω for living, είναι επειδή μου δίνει –όχι συχνά είναι η αλήθεια- την ευκαιρία να συναντήσω ή να συνομιλήσω με ανθρώπους που κάτω από άλλες συνθήκες θα ήταν αδύνατο. Ο Αλέξης Μάρδας λόγου χάρη, δεν δίνει συνεντεύξεις.
Είναι ένας άνθρωπος που δεν εμφανίζεται στα media, δεν μιλά για το παρελθόν ή δεν μιλά καθόλου, έχει κρατήσει καλά φυλαγμένο ίσως ένα από τα πιο όμορφα μυστικά της προσωπικής του ζωής - μια εποχή που ήταν διάσημος με το όνομα «Μagic Alex» και φρόντιζε για τις ψυχεδελικές εμφανίσεις, μεταξύ άλλων, και των δυο σημαντικότερων groups της ιστορίας – των Beatles και των Stones.

Come on baby, let's go downtown

Πέντε χρόνια γιορτάζει το μουσικό περιοδικό SONIK.

Tο πάρτι την Παρασκευή το βράδι στο
Floral / Books + Coffee
(Θεμιστοκλέους 80, Πλ. Εξαρχείων)

DJs θα παίξουμε οι περισσότεροι συντάκτες...
:)
Θα μοιραστούν δωράκια / cdάκια / δωρεάν συνδρομές
/ ευχές και χαμόγελα /


Θα είμαι στα decks από τις 10, C U there - διαφορετικά συντονιστείτε στον ραδιοφωνικό ΣΚΑΪ και στην εκπομπή των Σταύρου Διοσκουρίδη και Παναγιώτη Μένεγου που θα "βγουν" ζωντανά από το Floral για ένα δίωρο 22.00-24.00 και θα παίζω τις μουσικές!

Update
Εδώ μπορείτε να ακούσετε την εκμπομπή για την μπλε πολυκατοικία (και όχι μόνο) από το site του SKAΪ

Save Athanasios Lerounis

A 12 member jirga left Chitral yesterday for Afghanistan’s Nuristan province in an effort to secure the safe release of kidnapped aid worker Athanasios Lerounis. Lerounis was kidnapped on 8 September from his room in the Bumboret Valley.

The Taliban has demanded a ransom of two million dollars and release of three of its Afghan leaders in return for a safe release.


Pls, take 20 secs to Sign the petition (in the greek website of Doctors without Frontiers, HERE)

Latest news:
In a letter dated September 19, Lerounis said he was fine and thanked all those who were trying to sort out issues with the Taliban to ensure his safe return.

“Now I am living with a group of Taliban. They are very hospitable and try their best for my life and security. The behaviour of Taliban to me is very good. I would like to thank all those people who are trying their best to solve my problem, especially Mr Majid and Mr Nasir who came to Nooristan to visit me and try to solve the problem,” Lerounis said.

Lerounis, who has been actively engaged in carrying out development work in the Kalash region since 1994, was kidnapped from the Bumburate valley on September 8.
It may be noted that the Kalash community had recently threatened to leave Pakistan if the government fails to take substantial action against Lerounis’s kidnappers...

More: a STATUS article

Γκόραν Μπρέγκοβιτς: «Η μουσική μου έσωσε τη ζωή»

Οι δεσμοί του τα τελευταία 20 χρόνια με τη χώρα που πρώτη - εκτός Γιουγκοσλαβίας, αναγνώρισε το ταλέντο του, την Ελλάδα, είναι στενοί και τακτικότατοι. Από τη συνεργασία του με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, την Τελετή Λήξης της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Θεσσαλονίκης 1997 ή το δίσκο του με τον Γιώργο Nταλάρα το 1998, μέχρι τη λιγότερο γνωστή, συνεργασία του με τον Γιώργο Κιμούλη στο θεατρικό έργο “Οιδίπους Τύρρανος” στην Επίδαυρο. Με τον Γκόραν Μπρέγκοβιτς έχουμε πάντα πολλά να π(ι)ούμε...

Pia (a.k.a. Pakistan Airlines) and the twin towers

A 1979 ad for Pakistan Airlines ...

Mια άλλη επέτειος (αν και δεν είμαι και τόσο βέβαιος ότι ήταν και τότε Σεπτέμβρης...).
Το 1979, ο εθνικός αερομεταφορέας του Πακιστάν, διαφήμισε τις πτήσεις του στη Νέα Υόρκη με την παραπάνω διαφημιστική καταχώρηση.

PS. "Great people to fly with"?

Camera Obscura "French Navy"

Camera Obscura are an indie pop band from Glasgow, Scotland. The band formed in 1996 and have released four albums to date. This is the first video from Camera Obscura's brand new album, "My Maudlin Career", on 4AD.

* Tracyanne Campbell – guitar, vocals
* Carey Lander – piano, organ, vocals
* Kenny McKeeve – guitar, mandolin, harmonica, vocals
* Gavin Dunbar – bass
* Lee Thomson – drums

• Official site
• Camera Obscura @ MySpace

Girls who are boys who like girls

Debut album from a great new band and interview @ the Guardian, Friday 17 July 2009.

Their name is Girls (not to be confused with Dum Dum Girls, Vivian Girls, Girls Against Boys, Sun City Girls, Girl Talk, Girlsareshort, or groups with actual girls)
and their MySpace site lists www.drugs.com/imprints.php as their band website!

Come taste the band:

Hellhole Ratrace (MP3)

"Solitude" (MP3)

Το παγκόσμιο deadline

Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες. Ή σχεδόν. Επιπλέον, χωρίς αεροπλάνο. Είναι εφικτό; Ο ήρωας του Ιούλιου Βερν, Φιλέας Φογκ, είναι ο πρώτος που θα ισχυριστεί ότι δεν πρόκειται για άλλο ένα τέχνασμα από αυτά που γίνονται μόνο στα μυθιστορήματα.

* Ακολουθεί φανταστική /+ αδημοσίευτη/
συνέντευξη *

In B Flat

"In Bb 2.0" (link)

...

is a collaborative music and spoken word project
conceived by Darren Solomon from Science for Girls,
and developed with contributions from users.

All the videos can be played simultaneously -
- the soundtracks will work together (!)
and the mix can be adjusted with the individual volume sliders.

Learn more in the FAQ.