30.1.10

Angelina Jolie: Μια υπέροχη τρελή

H Angelina Jolie Voight, κόρη του Jon Voight και της επίσης ηθοποιού Marcheline Bertrand, χρησιμοποίησε το middle name της ως επίθετο (στα γαλλικά σημαίνει «όμορφη»), προσπαθώντας να αποδείξει ότι είναι κάτι περισσότερο απ’ αυτό. Τα κατάφερε - πληρώνοντας το ανάλογο κόστος.

26.1.10

Famous Last Words

Οι τελευταίες λέξεις της ζωής ενός ανθρώπου τον χαρακτηρίζουν - συχνά με τρόπο τόσο καθοριστικό όσο και ο υπόλοιπος βίος του. Και επειδή κεφαλαιώδη σημασία έχει πάντοτε και ποιος λέει τι, η φράση «Κι εσύ, Βρούτε;» θα έχει εσαεί άλλη βαρύτητα ως τελευταία ρήση του Ιούλιου Καίσαρα, απ’ ότι αν την είχε πει ο Ποπάυ.

22.1.10

Ρατσισμός α λα Ιαπωνικά

Υπάρχουν μαύροι που απεχθάνονται τους λευκούς. Λευκοί που απεχθάνονται τους μαύρους, τους ερυθρόδερμους ή τους κίτρινους. Που ακούστηκε κίτρινοι να απεχθάνονται κίτρινους; Στην Ιαπωνία.

21.1.10

Harajuku girls

When society will collapse in 2012,
streets will be filled with packs of feral
Harajuku girls.

16.1.10

Πεντάγωνη λογική

Μια ματιά στην απόκρυφη γεωμετρία του πενταγώνου, αποκαλύπτει περισσότερα απ’ όσα το ίδιο το σχήμα αποπειράται να κρύψει.

14.1.10

Sneak peek


Τρικυμία εν δίσκω ακτίνας

9.1.10

Patrick Mavros: Out of Africa

Με καταγωγή από την Κάρπαθο, ο ομογενής Πάτρικ Μαύρος ζει και δημιουργεί στη φάρμα του, στο Χαράρε της Ζιμπάμπουε, τα μοναδικά του τεχνουργήματα, που απηχούν την άγρια πολυτιμότητα της αφρικανικής ηπείρου.

6.1.10

Alexander McQueen Spring Summer 2010 Plato's Atlantis



Suite: Part II, via Maroquin

4.1.10

Ρουά ματ

Μικρογραφία πολέμου, με ποικιλία γεωμετρικών κινήσεων και στη μέση ένας βασιλιάς με περιορισμένη ελευθερία κινήσεων. Το αρχαιότερο παιχνίδι στον κόσμο συμπυκνώνει κάτι από τη ζωή και τη μοναξιά της εξουσίας.

1.1.10

Τα καινούρια χρόνια

Με επισκέφτηκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Είμαι το Πνεύμα της Πρωτοχρονιάς, μου ξεφούρνισε και βάλθηκε, σώνει και καλά, να ανοίγει τα δώρα που ήταν ακόμη κάτω απ’ το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Προσπάθησα να το κατευνάσω με λίγο πόρτο. Περυσινό ήταν, αλλά σιγά μην το καταλάβαινε – δουλειά του ήταν να βλέπει μπροστά, όχι πίσω.