30.9.09

Αλέξης Μάρδας: "Τα ‘60s δεν ήταν μια, αλλά πολλές επαναστάσεις"


Συνέχεια
από εδώ.

Magic Alex Says:

"Τα ‘60s δεν ήταν μια, ήταν πολλές επαναστάσεις. Ήταν μουσική επανάσταση και ενδυματολογική – φορέθηκε το μίνι ζιπ για πρώτη φορά.
Και μην το υποτιμάτε αυτό. Ήταν σπουδαίο, όσο σπουδαίο ήταν και το pill, το αντισυλληπτικό χάπι. Οι μικρές των 13-14 χρονών, που μαζεύονταν έξω από τα στούντιο όπου ηχογραφούσαμε ή στις συναυλίες, νόμιζαν ότι ήταν κάτι σαν άδεια από την κυβέρνηση για να πάνε να κάνουν έρωτα.
Έτσι άρχισαν να φεύγουν απ’ τα σπίτια τους, να μένουν σε κοινόβια και να ακολουθούν τα γκρουπς. Μιλάω για 5-6000 μικρές. Να σκεφτείτε ότι όταν τελειώναμε κάθε μέρα τις ηχογραφήσεις, χαράματα, 5 και έξι το πρωί, έξω από το στούντιο υπήρχαν τουλάχιστον τρεις χιλιάδες κορίτσια. Αυτό ήταν που αργότερα χαρακτηρίστηκε Beatlemania.

Κάτι σαν ψυχασθένεια της εποχής - και μάλιστα, αναγνωρισμένη από τους ψυχιάτρους τότε. Μικρά κορίτσια 14 χρονών από καλές οικογένειες, έσκιζαν τα ρούχα τους, πρότειναν γονατιστές στα γκρουπ να τις αγγίξουν, για να πουν μετά ότι ο Lennon ή ο Jagger τις άγγιξαν. Ή έδιναν ένα αντικείμενό τους, ένα μολύβι ή ένα ρούχο να το αγγίξουν, για να το κάνουν μετά φυλαχτό...

26.9.09

The Beatles & the Stones, backstage με τον "Magic Alex"

Magic Alex επί τω έργω. Στα εργαστήρια της Apple Electronics.
Η ζωή του, θα μπορούσε να είναι μυθιστόρημα, but no.


Ένας από τους λόγους που αγαπάω τη δουλειά που κάνω for living, είναι επειδή μου δίνει –όχι συχνά είναι η αλήθεια- την ευκαιρία να συναντήσω ή να συνομιλήσω με ανθρώπους που κάτω από άλλες συνθήκες θα ήταν αδύνατο. Ο Αλέξης Μάρδας λόγου χάρη, δεν δίνει συνεντεύξεις.
Είναι ένας άνθρωπος που δεν εμφανίζεται στα media, δεν μιλά για το παρελθόν ή δεν μιλά καθόλου, έχει κρατήσει καλά φυλαγμένο ίσως ένα από τα πιο όμορφα μυστικά της προσωπικής του ζωής - μια εποχή που ήταν διάσημος με το όνομα «Μagic Alex» και φρόντιζε για τις ψυχεδελικές εμφανίσεις, μεταξύ άλλων, και των δυο σημαντικότερων groups της ιστορίας – των Beatles και των Stones.

25.9.09

Come on baby, let's go downtown

Πέντε χρόνια γιορτάζει το μουσικό περιοδικό SONIK.

Tο πάρτι την Παρασκευή το βράδι στο
Floral / Books + Coffee
(Θεμιστοκλέους 80, Πλ. Εξαρχείων)

DJs θα παίξουμε οι περισσότεροι συντάκτες...
:)
Θα μοιραστούν δωράκια / cdάκια / δωρεάν συνδρομές
/ ευχές και χαμόγελα /


Θα είμαι στα decks από τις 10, C U there - διαφορετικά συντονιστείτε στον ραδιοφωνικό ΣΚΑΪ και στην εκπομπή των Σταύρου Διοσκουρίδη και Παναγιώτη Μένεγου που θα "βγουν" ζωντανά από το Floral για ένα δίωρο 22.00-24.00 και θα παίζω τις μουσικές!

Update
Εδώ μπορείτε να ακούσετε την εκμπομπή για την μπλε πολυκατοικία (και όχι μόνο) από το site του SKAΪ

Save Athanasios Lerounis

A 12 member jirga left Chitral yesterday for Afghanistan’s Nuristan province in an effort to secure the safe release of kidnapped aid worker Athanasios Lerounis. Lerounis was kidnapped on 8 September from his room in the Bumboret Valley.

The Taliban has demanded a ransom of two million dollars and release of three of its Afghan leaders in return for a safe release.


Pls, take 20 secs to Sign the petition (in the greek website of Doctors without Frontiers, HERE)

Latest news:
In a letter dated September 19, Lerounis said he was fine and thanked all those who were trying to sort out issues with the Taliban to ensure his safe return.

“Now I am living with a group of Taliban. They are very hospitable and try their best for my life and security. The behaviour of Taliban to me is very good. I would like to thank all those people who are trying their best to solve my problem, especially Mr Majid and Mr Nasir who came to Nooristan to visit me and try to solve the problem,” Lerounis said.

Lerounis, who has been actively engaged in carrying out development work in the Kalash region since 1994, was kidnapped from the Bumburate valley on September 8.
It may be noted that the Kalash community had recently threatened to leave Pakistan if the government fails to take substantial action against Lerounis’s kidnappers...

More: a STATUS article


Γκόραν Μπρέγκοβιτς: «Η μουσική μου έσωσε τη ζωή»


Οι δεσμοί του τα τελευταία 20 χρόνια με τη χώρα που πρώτη - εκτός Γιουγκοσλαβίας, αναγνώρισε το ταλέντο του, την Ελλάδα, είναι στενοί και τακτικότατοι. Από τη συνεργασία του με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, την Τελετή Λήξης της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Θεσσαλονίκης 1997 ή το δίσκο του με τον Γιώργο Nταλάρα το 1998, μέχρι τη λιγότερο γνωστή, συνεργασία του με τον Γιώργο Κιμούλη στο θεατρικό έργο “Οιδίπους Τύρρανος” στην Επίδαυρο. Με τον Γκόραν Μπρέγκοβιτς έχουμε πάντα πολλά να π(ι)ούμε...

17.9.09

Pia (a.k.a. Pakistan Airlines) and the twin towers


A 1979 ad for Pakistan Airlines ...

Mια άλλη επέτειος (αν και δεν είμαι και τόσο βέβαιος ότι ήταν και τότε Σεπτέμβρης...).
Το 1979, ο εθνικός αερομεταφορέας του Πακιστάν, διαφήμισε τις πτήσεις του στη Νέα Υόρκη με την παραπάνω διαφημιστική καταχώρηση.

PS. "Great people to fly with"?



15.9.09

Camera Obscura "French Navy"



Camera Obscura
are an indie pop band from Glasgow, Scotland. The band formed in 1996 and have released four albums to date. This is the first video from Camera Obscura's brand new album, "My Maudlin Career", on 4AD.

* Tracyanne Campbell – guitar, vocals
* Carey Lander – piano, organ, vocals
* Kenny McKeeve – guitar, mandolin, harmonica, vocals
* Gavin Dunbar – bass
* Lee Thomson – drums

13.9.09

Girls who are boys who like girls


Debut album from a great new band and interview @ the Guardian, Friday 17 July 2009.
Their name is Girls (not to be confused with Dum Dum Girls, Vivian Girls, Girls Against Boys, Sun City Girls, Girl Talk, Girlsareshort, or groups with actual girls)
and their MySpace site lists www.drugs.com/imprints.php as their band website!

Come taste the band:
"Solitude" (MP3)

Το παγκόσμιο deadline

Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες. Ή σχεδόν. Επιπλέον, χωρίς αεροπλάνο. Είναι εφικτό; Ο ήρωας του Ιούλιου Βερν, Φιλέας Φογκ, είναι ο πρώτος που θα ισχυριστεί ότι δεν πρόκειται για άλλο ένα τέχνασμα από αυτά που γίνονται μόνο στα μυθιστορήματα.

* Ακολουθεί φανταστική /+ αδημοσίευτη/
συνέντευξη *



8.9.09

In B Flat


...
is a collaborative music and spoken word project
conceived by Darren Solomon from Science for Girls,
and developed with contributions from users.
All the videos can be played simultaneously -
- the soundtracks will work together (!)

and the mix can be adjusted with the individual volume sliders.

Learn more in the FAQ.

6.9.09

Γιάννης Πετρίδης «Once In A Lifetime»

Ιστορίες δίσκων – η ιστορία μιας ζωής

Ένα ντοκιμαντέρ ολοκληρώθηκε πρόσφατα, με θέμα τη ζωή του. Με γυρίσματα από την οδό Ζήνωνος όπου μεγάλωσε μέχρι την Αγία Σοφία στον Πειραιά, την Κυψέλη όπου πέρασε τα νεανικά του χρόνια, μέχρι την Αμερική. Μέσα από τις αφηγήσεις του, ξεδιπλώνεται η προσωπική του ιστορία και η καριέρα του.


Τριαπέντε χρόνια από την πρώτη της μέρα, η εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη, απασχολεί μέχρι και σήμερα από τους μουσικόφιλους μέχρι τα blogs: όπως το μουσικό blog του άλλοτε παραγωγού στον Ροκ FM Μανώλη Βαρδή, cassettes.wordpress.com, το 2005songs.blogspot.com ή το blog του συγγραφέα Άρη Δημοκίδη enteka.blogspot.com που με τον τρόπο του το καθένα, δηλώνουν fan του.

4.9.09

Joss Stone, live in Pallas theater, Athens 2/9/2009

3.9.09

All about Lenka (mini interview)

Συζητώντας με τον Renaud Garcia-Fons

10 κουλές ερωτήσεις στους Archive

Starring: Dave Penny και Danny Griffiths.

Hello hello hello how low

15 χρόνια χωρίς τον Cobain


/
«Μη φοβάσαι θεέ, είμαι στο πλευρό σου».
-Kurt Cobain




Δεν υπάρχουν πολλά να γράψει κανείς γι’ αυτόν -ίσως άπειρα, αλλά όχι πολλά τώρα πια- 15 χρόνια από τη μέρα που στον πλανήτη ακούστηκε για τελευταία φορά η βραχνή φωνή του. Κείμενα και βιβλία, ταινίες και ντοκιμαντέρ, έγιναν όλα.
His God’s comic: Δυσλειτουργικό παιδί μιας σερβιτόρας κι ενός μηχανικού αυτοκινήτων στο καταθλιπτικό Άμπερτην, άλλαξε τον κόσμο χωρίς να το ξέρει ή να πιθανόν να το θέλει, απλώς και μόνο επειδή στα 14α γενέθλιά του, αντί για ποδήλατο πήρε για δώρο μια κιθάρα από ένα θείο του – όχι από τους ήδη χωρισμένους γονείς του.
Έζησε τη ζωή του σαν αέναη διαμαρτυρία. Μέσα στη γοητεία του σκοταδιού των 23 του χρόνων έγραψε: «το να είσαι συνέχεια θετικός σημαίνει ότι αγνοείς όλα αυτά που είναι σημαντικά, ιερά ή πολύτιμα» και άλλαξε τη δημογραφία της rock των ‘90s, κάνοντάς τη να συνειδητοποιήσει ότι ήταν μια αδύναμη, προδομένη γενιά.
Η generation-X. Ακόμη κι αν χρειάστηκε να ουρλιάξει για να τον ακούσουν.
Ο άνθρωπος αυτός που έγινε πρεζάκι επειδή δεν άντεχε το έλκος του και που ήταν ικανός να μεταμορφώσει ένα φάρμακο για μανιοκαταθλιπτικούς όπως το λίθιο, σε chart song -προκαλώντας τo ‘92 τη μήνι κάποιου Michael Jackson επειδή τον εκτόπισε απ’ τα charts με τo album «Nevermind» και μαζική λατρεία στους teenagers- ίσως και να ονειρευόταν να πουλήσει 20 εκατομμύρια δίσκους, σίγουρα όμως όχι και ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο: Τις Γιόκο, Μαριάν και Κόρτνεϊ αυτού του κόσμου, που θέλουν να σε δουν παντρεμένο με παιδιά.
Μαζί τους.
Έξω απ’ αυτό το παιχνίδι, η μυσταγωγία του να είναι ο frontman του πιο επιδραστικού συγκροτήματος από την εποχή των Beatles ήταν «…η ίδια παλιά ιεροτελεστία που σε θέλει να στέκεσαι σε ένα χώρο γεμάτο κόσμο ελπίζοντας να νιώσεις μια δόνηση να διατρέχει στην πλάτη σου ακούγοντας ένα γνωστό τραγούδι ή βλέποντας την αινιγματική performance μιας ομάδας ανθρώπων που έχουν επιλέξει να δεθούν σε κομμάτια ξύλου τα οποία ενεργοποιούν και χειρίζονται με ηλεκτρικό ρεύμα».
Βρήκε το δρόμο του χλευάζοντας την καλοκουρδισμένη ζωή, φτύνοντας μεθυσμένα ποίηματα στην rock αιωνιότητα, με μουσική υπόκρουση τρία ιδρωμένα ακόρντα: «Όταν η κιθάρα σου είναι ξεκούρδιστη, τραγούδα παράφωνα μαζί της», είπε.



*Σημ.: Οι φράσεις στα εισαγωγικά είναι από «Τα Ημερολόγια του Kurt Cobain» (εκδ. Mεταίχμιο, 2003)

R.I.P. 1967 – 1994



Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό SONIK