Godless

Μια βόλτα μέρα μεσημέρι στην Πατησίων -για την ακρίβεια, οδηγώντας σε δυο ρόδες και πάνω στη διαχωριστική- μπορεί να σε πείσει για διάφορα πράγματα: καταρχάς ότι υπάρχει θεός – σε αντίθεση με όσα πιστεύεις τα τελευταία 30 χρόνια. Κατά δεύτερον, ότι ο αυτός ο θεός σε αγαπάει (Jesus loves you, ατομάκι!) Κατά τρίτον, ότι η συνεπιβάτισσά σου είναι πολύ πιο μάγκισσα απ’ όσο φαινόταν αρχικά.

Νάνος Βαλαωρίτης: στον κύκλο των χαμένων ποιητών

Disclaimer: Η παρούσα ανάρτηση ΔΕΝ είναι φυσικά το κείμενο της συνέντευξης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό STATUS (σημ.: το αντίστοιχο λινκ με τη σχετική αναφορά της Wikipedia χρειάζεται αναθεώρηση). Το lifestyle δεν επιτρέπει μακρηγορίες. Και αυτός μεταξύ άλλων ήταν και ένας από τους λόγους που με ώθησαν στη δημιουργία αυτού του blog - το να μπορώ να δημοσιεύω τις συνεντεύξεις ορισμένων σημαντικών ανθρώπων, δίνοντας στις συνεντεύξεις τους το χώρο και την επιμέλεια, που θεωρώ ότι θα τους άξιζαν.
Η ανάρτηση αυτή λοιπόν, αποτελεί ουσιαστικά την πλήρη απομαγνητοφώνηση της συνομιλίας μας με τον Νάνο και πραγματοποιήθηκε λίγο καιρό πριν τις τελευταίες διπλές εκλογές τοο καλοκαίρι του 2009.

Ξανακοιτώντας τη συζήτησή μας για να την ανεβάσω στο blog, συνειδητοποιώ πόσο αποσπασματικά μοιάζουν όλα στον διάπλου της πλούσιας ζωής του. Θραύσματα μνήμης – για κάποιους χωρίς ενδιαφέρον ή ίσως ειπωμένα ξανά από τον ίδιο, αλλά για έναν αδαή σαν κι εμένα εξόχως σημαντικά όχι μόνο ως ιστορική μνήμη, αλλά και ως εμπειρία του να μιλώ μαζί του.




Ανεβαίνοντας στο διαμέρισμά του, σε μια παλαιά πολυκατοικία στο Κολωνάκι, μπαίνω στο ασανσέρ - ένα από εκείνα τα εγκιβωτισμένα σε μεταλλικό πλέγμα, που υπήρχαν στην αναπτυσσόμενη Αθήνα των δεκαετιών ’50 και ’60, την ίδια πάνω κάτω εποχή που εκείνος, νέος των 20κάτι χρονών, αναζητούσε τη λογοτεχνική γνωριμία των Ελύτη, Σεφέρη και Εμπειρίκου.

Έχω τέτοια έλλειψη έμπνευσης, που λέω να γράψω κάτι

Γράφω. Σβήνω. Γράφω κάτι άλλο. Ξανασβήνω. Μετά ξαναγράφω. Αυτή τη φορά όμως δεν σβήνω, χτυπάω Enter μέχρι το κείμενο να χαθεί απ’ τα μάτια μου. Λευκή σελίδα. Πάλι. Απ’ το πρωί πια αυτή η ιστορία.

London is calling

Big in Japan

Mετά το το τρανζίστορ, το καραόκε και το ταμαγκότσι, κατά την προσφιλή τους συνήθεια να μεταμορφωνουν τα πάντα σε προϊόντα βιομηχανίας, οι Ιάπωνες αποθεώνουν το sex-commerce.

Jazz me baby

Την ώρα που οι τελευταίες αχτίδες του δειλινού τρυπώνουν μέσα απ’ τη τζαμαρία στο jazz bar της Helena στη Lafayette street, εκείνη κλείνει τα στόρια και βάζει στο πικάπ (είναι φανατική του βινυλίου) το “East of the Sun, West of the Moon”.
Κάθε βράδι και από μια διαφορετική εκτέλεση.
Πίνοντας το πρώτο long drink της βραδιάς, της λέω ότι η κβαντομηχανική έχει οδηγήσει σε μια εφεύρεση που λέγεται CD player και ότι τα νέα δισκάκια, εδώ και χρόνια, δεν έχουν σκρατς και λειτουργούν με οπτική ίνα. Γελάει και φυσάει τη βελόνα στο πικάπ για να μου τη σπάσει.
Νομίζει.
Οι άνθρωποι που βουτούν το μπισκοτάκι της ψυχής τους στον μέλανα ζωμό της jazz, στη νυχτερινή αχλύ ενός τρελού σαξοφώνου ή ενός be-bop πιάνου που σαλτάρει τις χορδές του, έχουν συνήθως ιδιαίτερο γούστο και ακλόνητες απόψεις. Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε ίσως να ταράξει το ουίσκι τους είναι η ίδια η μουσική.

Μίλα μου για μήλα

Από τον Αδάμ και την Εύα μέχρι τον Νεύτωνα ή τα διαφημιστικά της Αpple, το μήλο αποτελούσε ανέκαθεν σύμβολο διαφορετικού τρόπου σκέψης.

«Λόλα, να ένα μήλο». Αν η Λόλα των αναγνωστικών της Α’ Δημοτικού ήταν υπαρκτό πρόσωπο, σήμερα θα ήταν περίπου 70 χρονών και αντί για μήλα ίσως προτιμούσε την κατανάλωση αφράτης μηλόπιτας. Είναι επίσης πολύ πιθανόν να την ενδιέφερε και η ακόλουθη είδηση, σύμφωνα με την οποία, μια έρευνα του Πανεπιστημίου Cornell της Nέας Yόρκης, έδειξε ότι τα μήλα περιέχουν άφθονες ποσότητες από την ουσία quercetin, που δρα αποτρεπτικά στη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Film: PERSONAlly

Όταν με τα δυο πρώτα σου albums καταφέρνεις να γίνεις ένα από τα πιο αγαπημένα alternative pop-rock συγκροτήματα στην Ελλάδα, είναι ρίσκο να αλλάζεις. Τι; Από ήχο και τραγουδίστρια, μέχρι δισκογραφικό label. Οι Film τα έκαναν και τα τρία.
Στον απολογισμό των συντακτών του SONIK για τα καλύτερα του 2009, είναι για μένα ένα από τα δέκα καλύτερα ελληνικά group την τελευταία χρονιά.

«Αυτό το… film ήταν κάτι που δεν το είχαμε ξαναδεί», έγραψα χαριτολογώντας στον Κώστα Μπόρση, ντράμερ και “big brother” των Film, με τον οποίο είχαμε την παρακάτω συζήτηση. Κι αυτό γιατί επέστρεψαν όχι μόνο με το νέο τρίτο album τους, “Persona”, αλλά και σε νέο δισκογραφικό label (Ιnner Ear) και με νέα τραγουδίστρια, την εκρηκτική Ιφιγένεια Atkinson.

Πάρε τα λεφτά και τρέχα

Να η ευκαιρία (σου): Ο Ντέηβιντ Κόπερφιλντ έγινε διάσημος με το να εξαφανίζει τους άλλους, εσύ μπορείς να γίνεις με το να εξαφανίσεις τον εαυτό σου.


Έχεις σκεφτεί έστω και μια φορά στη ζωή σου να βγεις για τσιγάρα και να μην ξαναγυρίσεις; Έχει αναθεματίσει την ώρα και τη στιγμή που δεν απλώνεις το χέρι στο χρηματοκιβώτιο της επιχείρησης ή της τράπεζας που δουλεύεις; Δέχεσαι συχνές επισκέψεις από εκείνο το κόκκινο διαβολάκι με την τρίαινα, που κυκλοφορεί ωραίες γκόμενες και οδηγεί σούπερ ντούπερ αυτοκίνητα;

Αυτοκόλλητος αγών κατά του "ερυθρού φασισμού", 2009 μ.Χ.

Links _________________

Βασίλική Ένωσις Pathfinder

Γιατί η ΝΔ είναι ένα κόμμα μοναρχοφασιστικό

Facebook Βασιλοφρόνων

What about King Crabs?

Μοιάζουν με άλιεν, αλλά είναι μικρότερα. Μοιάζουν με καβούρια; Είναι.

Στα ανοιχτά της θάλασσας του Μπέρινγκ, στην παγωμένη άγρια θάλασσα του βόρειου Ατλαντικού, τα αλιευτικά βυθίζουν την πλώρη τους στα ίδια κύματα που κάνουν τους σέρφερ να αγαλλιούν στην Ανατολική ακτή των ΗΠΑ. Μόνο που εδώ είναι τρομακτικά. Υψώνονται στα 10 με 15 μέτρα και ο ψυχρός αέρας ξυρίζει τις κορυφές τους πριν αυτές σκάσουν με δύναμη στο κατάστρωμα. Η θάλασσα μαυρίζει από τη συννεφιά και οι ριπές του αέρα συναγωνίζονται σε ένταση τις λαχανιασμένες φωνές των ναυτικών.

She's a cannibal

H Φύση έχει μια αλλόκοτη μανία με τα επικίνδυνα πειράματα. Αν σε αυτό συνυπολογιστεί και ότι, καθώς λέγεται, τα θηλυκά δεν πρέπει να προσπαθείς να τα καταλάβεις, συμπεραίνει κανείς ότι η θηλυκή φύση εκτός από ακατανόητη είναι και επικίνδυνη.

Κώστας Χαρδαβέλλας: «Οι εξωγήινοι δεν είναι πράσινα ανθρωπάκια»

Από την εφημερίδα Έθνος στα χρόνια της δικτατορίας
- σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πολιτικές εφημερίδες, όπως την Ελευθεροτυπία και τα Νέα (πολιτικό ρεπορτάζ).
Από τους «Ρεπόρτερς» με τους Γιώργο Λιάνη και Γιάννη Δημαρά - στο Alter, τον «Αθέατο Κόσμο» και τις «Πύλες του Ανεξήγητου».
Η περίπτωση του θα μπορούσε να αποτελεί φαινόμενο, αν και όχι ανεξήγητο όπως εκείνα που παρουσιάζει στις εκπομπές του.

20+1 πράγματα που (ίσως) δε γνωρίζατε για τον Marilyn Manson

«The High End Of Low».
Το νέο του album είναι άλλη μια καλλιτεχνική αφορμή
για να αποδείξει πόσο ανατριχιαστικά οξυδερκής είναι.

Machinarium game

Machinarium is independent puzzle / adventure game
developed by the makers of web-games
Samorost and Samorost2.

You can pre-order Machinarium and you will be sent the download link
with the final version of the game as soon as it’s officially released
(which is planned for October 2009).

Pre-ordering has several advantages:

• You’ll save $3. The price is now $17 instead of $20 after releasing.
• You will immediately receive “Pre-order Pack”
  which includes 5 hi-res pictures and 5 MP 3 tracks from Machinarium Soundtrack.
• With the game you will get also Machinarium Soundtrack by Floex.
• You will feel great by supporting indie developers;)

Designed & developed by Amanita

Σπάνια είδη

Ο κύκνος, ζευγαρώνει ισόβια μόνο με έναν σύντροφο και σε περίπτωση απώλειάς του, δεν ξαναζευγαρώνει ποτέ. Ο άνθρωπος, ευτυχώς όχι. Κι αν ναι, σπανίως.


Πόσο σπάνιο είναι το «σπάνιο»; Δυσεύρετη και περιζήτητη, η ίδια η σπανιότητα ως έννοια είναι κάτι σπάνιο, στις μέρες μας.
Όπως ακριβώς και στη Φύση, όπου ένα σπάνιο είδος μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον άνθρωπο και να οδηγηθεί στον αφανισμό -σήμερα ζουν μόλις πέντε χιλιάδες τίγρεις σε σχέση με τις 100 χιλιάδες στις αρχές του 20ου αιώνα-, η υπερβολική αναφορά και χρήση στις άλλοτε σπάνιες ιδιότητες κάποιου πράγματος, μπορούν να το ακυρώσουν γενικότερα. Παράδειγμα: από τότε που βγήκε η «συγνώμη» χάθηκε το φιλότιμο. Όλα οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα.

«Ελλαδέξ»

Αυτήν ξέρετε, αυτήν εμπιστεύεστε: την κατάληξη –εξ, σε μια σειρά βιομηχανικών προϊόντων και επωνυμιών που άφησαν τη δική τους εποχή στην προβιομηχανική Ελλάδα.


Ανατρέχοντας στο λεξικό Μπαμπινιώτη, στο λήμμα «σπορτέξ», πληροφορούμαστε ότι «το λατινογενές καταληκτικό επίθημα –εξ, δηλώνει χημικό, φαρμακευτικό ή βιομηχανικό προϊόν».
Τώρα αν σας φαίνεται λιγάκι δύσκολο να πιστέψετε ότι μια λέξη όπως η «σπορτέξ» συγκαταλέγεται σε μια από τις τρεις αυτές κατηγορίες, δεν έχετε άδικο. Κάποιες άλλες όμως, όπως οι αφρολέξ, πυρέξ, λατέξ κ.ά. εμπίπτουν ακριβώς.
Εξαιρείται πιθανόν το μουλινέξ, που μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ανακαλύψει σε τι ακριβώς αναφέρεται.

Νίκος Τσούκας: ένας «καλός ηθοποιός»

Τον είχαμε δει πριν λίγα χρόνια στο σίριαλ του Λαζόπουλου στον Alpha «Οδός Παραδείσου 7» - τον θυμόμαστε όμως από τις ασπρόμαυρες ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Δίνει σπάνια συνεντεύξεις και ακόμη σπανιότερα απασχολεί τα media – ένας πολύ σοβαρός λόγος για να τον αναζητήσω και να μιλήσω μαζί του.

Meanwhile, on the other side of the world...

Irving Penn [American Photographer, 1917-2009]

Summer Sleep, 1949

All about a great artist who passed away...

Chinese Democracy 1949-2009

Dancers from the National Ballet of China performs the "Red Detachment of Women" ballet at the Tanggu Great Theater, part of the celebration of China's 60th anniversary, in Tianjin, September 26, 2009.
The "Red Detachment of Women" is a full-length Chinese ballet depicting a peasant woman's journey into the PLA, combining Western dance style with Chinese cultural elements. (REUTERS/Jason Lee)

A mysterious photograph

Could this be true? Urban legend or not, I find it very fascinating...

Nirvana's "Bleach" re-issue (with free download track)

The 20th anniversary reissue of Nirvana’s Bleach, finds Sub Pop offering up a free download of one of the songs on the remastered live disc that will accompany the band’s debut album.