Marlon Brando14.7.10
10.7.10
Κωνσταντίνος Τζούμας: "Συμμετέχω στην εκστρατεία διάσωσης των λευκών γυναικών"
«Το ελληνικό καλοκαίρι, με τους καύσωνες 40 βαθμών που με ακυρώνουν, επιστρατεύω το οριενταλίστικο ‘Ζεν’ που στα ελληνικά μεταφράζεται ‘Δεν’.Δεν φοράω μαύρα. Δεν καταναλώνω αλκοόλ. Δεν μ’ αρέσει να ιδρώνω. Δεν δραστηριοποιούμαι. Δεν συμμετέχω σε έντονες συζητήσεις. Δεν θέλω να με πιάνουν. Δεν κολυμπάω καταμεσήμερο. Δεν μπορώ τα μαυροτσούκαλα. Επειδή όμως αυτή δεν είναι ζωή, πάω στη βόρεια Ευρώπη στους 18-22 βαθμούς, με τις δροσερές νύχτες και τις διάφανες επιδερμίδες. Τις λατρεύω. Συμμετέχω στην εκστρατεία διάσωσης των λευκών γυναικών. Ονειρεύομαι άυπνος τις λευκές νύχτες της Αγίας Πετρούπολης. Μα δε θα βραδιάσει, λοιπόν, ποτέ;»
Ένα σημείωμα για το STATUS Ιουλίου
8.7.10
Ηλίας Μαμαλάκης: "να ψαρεύεις με καλάμι χωρίς δόλωμα"
Μιλάμε στο τηλέφωνο και τον φαντάζομαι με το ψαθάκι του να μαγειρεύει σε κάποιο νησιώτικο σπίτι, με τη θάλασσα κοντά ή πολύ κοντά του, τα υλικά του σε ταψιά και πιατελάκια, μυρωδικά, ζουμιά και σάλτσες, ενώ εκείνος αεικίνητος θα αδειάζει και θα γεμίζει πιάτα και διαθέσεις, τηγάνια και κατσαρολάκια, μια πανδαισία!Γρήγορα όμως με βγάζει από την γευστική μου ονειροπόληση, για να με καλοσωρίσει σε μιαν άλλη. Απόλυτα δική του.
"Το να μαγειρέψω κάτι σε μια καλοκαιρινή κουζίνα με ανοιχτά παράθυρα, δεν είναι καλοκαιρινή ανεμελιά, για μένα. Το να βυθίζομαι όμως, στη μοναξιά, στην εικόνα του κύματος και στην απόλυτη τεμπελιά, αυτό μάλιστα! Και το ‘χω κάνει στην Ίο, στην Πάρο, τη Σαντορίνη…
Το κορυφαίο δε, είναι να βρίσκεσαι πάνω στον προβλήτα που δένουν τα καράβια της γραμμής, να ψαρεύεις με καλάμι χωρίς δόλωμα – για να μην έρθει ποτέ κανένα ψάρι, να παρακολουθείς το φελλό από την πετονιά να κουνιέται από τον παφλασμό του κύματος και να αφήνεις το νου να ταξιδεύει, ενώ βυθίζεσαι στην καλοκαιρινή ραστώνη..."
Τον ευχαριστώ και είμαι έτοιμος να μετοικήσω αλλού, σε μια ολοκληρωτική, αέναη και ηλιόλουστη παραίτηση στις όχθες του απέραντου μπλε βασιλείου της θάλασσας.
Γράφτηκε για το STATUS
Γράφτηκε για το STATUS
7.7.10
Απορρίφθηκε το δικαίωμα των Ευρωπαίων πολιτών να γνωρίζουμε ποια μεταλλαγμένα προϊόντα φτάνουν στο τραπέζι μας
Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απέρριψε την υποχρεωτική σήμανση τροφίμων που προέρχονται από ζώα που έχουν τραφεί με γενετικά τροποποιημένες τροφές. Αν και η σχετική τροπολογία κέρδισε την πλειοψηφία των ψήφων του Ευρωκοινοβουλίου, λόγω της καταψήφισης από την πλειοψηφία των συντηρητικών, δεν συγκέντρωσε την ενισχυμένη πλειοψηφία που απαιτούταν για την έγκρισή της.
Η ίδια πλειοψηφία απέρριψε τροπολογία για την διεξαγωγή ανεξάρτητων μελετών για την επίπτωση των μεταλλαγμένων και άλλων "νέων τροφών" στην ανθρώπινη υγεία...
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο των δηλώσεων του ευρωβουλευτή Κρίτωνα Αρσένη μετά το τέλος της ψηφοφορίας:
"Σήμερα είναι μία εξαιρετικά δυσάρεστη ημέρα για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Καταψηφίστηκε το δικαίωμα των Ευρωπαίων πολιτών να γνωρίζουμε αν τα ζωικά προϊόντα που καταναλώνουμε προέρχονται από ζώα που έχουν τραφεί με γενετικά τροποποιημένες τροφές. Καταψηφίστηκε επίσης η αυτονόητη υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διεξάγει ανεξάρτητες μελέτες για τις επιπτώσεις των μεταλλαγμένων και άλλων "νέων τροφίμων" στην ανθρώπινη υγεία. Και όλα αυτά όταν ενδεχομένως να υπάρχουν κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία από την κατανάλωση μεταλλαγμένων καθώς βάσει δηλώσεων της Επιτροπής το 80-90% των ζωοτροφών περιέχουν μεταλλαγμένα, ενώ πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ότι μεταλλαγμένα γονιδιώματα από τις μεταλλαγμένες τροφές μπορούν να ανιχνευτούν στο γάλα των ζώων."
Νίκος Δήμου: "υπάρχουν δυο είδη διακοπών"
«Τα καλοκαίρια, για μένα υπάρχουν δυο είδη διακοπών. Το πρώτο είναι οι «διακοπές περιπέτειας» και το δεύτερο, οι «διακοπές αποβλάκωσης». Στις διακοπές περιπέτειας, έπαιρνα παλιότερα το αυτοκίνητό μου, πέρναγα στην Ιταλία και από εκεί κατέληγα στη Νορβηγία, την Αγγλία ή κάπου αλλού στην Ευρώπη.Αντιθέτως, τις διακοπές αποβλάκωσης, τις κάνεις συνήθως στην Ελλάδα και σε κάποιο μέρος που ει δυνατόν είσαι πέντε μέτρα από τη θάλασσα (καμιά φορά είναι και πολλά τα πέντε μέτρα). Στις διακοπές αυτές, το ζητούμενο είναι -όπως ακριβώς και στο διαλογισμό των Βουδιστών- το να πάψεις να σκέφτεσαι. Το να προσεγγίσεις το κενό. Το απόλυτο κενό! Αυτός ο βασικός στόχος, σε κάνει να παύεις να ασχολείσαι με οποιοδήποτε θέμα, να μεριμνάς ή να ανησυχείς για ο,τιδήποτε. Γίνεσαι τότε ένα ον – κάτι ανάμεσα σε φυτό και μαλάκιο, που ασχολείται μόνο με το να ρουφάει ήλιο, να τρώει καλά, να κοιμάται πολύ και να κάνει σεξ. Και το βασικότερο όλων: έχει πάψει να σκέφτεται. Έχω εξασκηθεί στο να το καταφέρνω».
Απόσπασμα από μια τηλεφωνική συνομιλία μας για το STATUS αυτού του μήνα
Σκίτσο, από τη στήλη του "Υπερκείμενα" στο εβδομαδιαίo free press Lifo
Σκίτσο, από τη στήλη του "Υπερκείμενα" στο εβδομαδιαίo free press Lifo
6.7.10
Ένα "ευχαριστώ" από τους Έλληνες Εθελοντές του Θανάση Λερούνη, πολλά "ευχαριστώ" από εμάς για το έργο τους...
M.K.O. ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣKEΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 23, 135 61 AΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ
TΗΛ : 0030 2610311612 , 210 7772311, 210 8329067
ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010
Αγαπητε Μιχάλη ΧΑΙΡΕ.
Στέλνουμε επιστολή για να ευχαριστήσουμε για την συμπαραστασή σας στον κ. Λερούνη
Ευχαριστούμε θερμά...
5.7.10
«Kαλοκαιρινή αναπηρία» του Γιάννη Ξανθούλη
«….. Τουλάχιστον έτσι την χαρακτήριζα κάποτε. Δεν διέθετα ταλέντο να διευθετήσω τα καλοκαίρια μου. Δούλευα περισσότερο, ίδρωνα κι αρρώσταινα εκτεθειμένος στους ανεμιστήρες (παλιά) κι αργότερα στα κλιματιστικά μηχανήματα. Δεν έκανα διακοπές, δεν ήθελα να διακόψω την ακαταμάχητης ταχύτητας ζωή των καλοκαιριών μου. Οπότε δήλωνα… μίσος!
Σήμερα, στα 63 μου χρόνια, οι εποχές ευλογούνται από την επιείκεια της ηλικίας και του χρόνου που συντομεύει. Εξάλλου θα ήταν αφελές να καταδικάσω τα καλοκαίρια μου έχοντας σπείρει μπόλικους Αύγουστους και Ιούλιους στα βιβλία μου. Πολλά από αυτά γράφτηκαν καλοκαίρι. Όμως σε καθένα υπάρχει μία ελεγεία καλοκαιρινή, φυσικά ανάλογα με τις ανάγκες του θέματος. Σήμερα, τολμώ να πω ότι διακρίνω μια ζήλια για ό,τι καλοκαιρινό μού διέφυγε. Και, βέβαια, δεν εννοώ τα φωτογραφικά ενσταντανέ στις ακρογιαλιές και τα απωθητικά μαυρίσματα ή κάποια ποπ ερωτική έξαρση.
Είναι η ζήλια και ο θυμός για μια ζωή που καρδάρει με καλοκαιρινή συνείδηση τις κορυφώσεις της, όσο γελοίο κι αν ακούγεται. Γράφοντας, παρηγοριέμαι πως αναπαράγω στιγμές καλοκαιριών, έχοντας σαν μυστικούς καλοκαιρινούς πράκτορες τους ήρωές μου.
Αυτό ακριβώς κάνω και στην “Εκδίκηση της Σιλάνας”, το τελευταίο μου βιβλίο, που είναι αυτοβιογραφικό. Ξαποστέλνω τον εφηβικό άγουρο εαυτό μου στα δόντια ενός γιορταστικού καλοκαιριάτικου τέρατος με προκλητική ανάσα. Και τελικά αγαπιόμαστε δραματικά εξ ονόματος των μελλοντικών τύψεων…».
Σήμερα, στα 63 μου χρόνια, οι εποχές ευλογούνται από την επιείκεια της ηλικίας και του χρόνου που συντομεύει. Εξάλλου θα ήταν αφελές να καταδικάσω τα καλοκαίρια μου έχοντας σπείρει μπόλικους Αύγουστους και Ιούλιους στα βιβλία μου. Πολλά από αυτά γράφτηκαν καλοκαίρι. Όμως σε καθένα υπάρχει μία ελεγεία καλοκαιρινή, φυσικά ανάλογα με τις ανάγκες του θέματος. Σήμερα, τολμώ να πω ότι διακρίνω μια ζήλια για ό,τι καλοκαιρινό μού διέφυγε. Και, βέβαια, δεν εννοώ τα φωτογραφικά ενσταντανέ στις ακρογιαλιές και τα απωθητικά μαυρίσματα ή κάποια ποπ ερωτική έξαρση.Είναι η ζήλια και ο θυμός για μια ζωή που καρδάρει με καλοκαιρινή συνείδηση τις κορυφώσεις της, όσο γελοίο κι αν ακούγεται. Γράφοντας, παρηγοριέμαι πως αναπαράγω στιγμές καλοκαιριών, έχοντας σαν μυστικούς καλοκαιρινούς πράκτορες τους ήρωές μου.
Αυτό ακριβώς κάνω και στην “Εκδίκηση της Σιλάνας”, το τελευταίο μου βιβλίο, που είναι αυτοβιογραφικό. Ξαποστέλνω τον εφηβικό άγουρο εαυτό μου στα δόντια ενός γιορταστικού καλοκαιριάτικου τέρατος με προκλητική ανάσα. Και τελικά αγαπιόμαστε δραματικά εξ ονόματος των μελλοντικών τύψεων…».
Σημείωμα του Γιάννη Ξανθούλη,
περί θέρους, στο STATUS που κυκλοφορεί
περί θέρους, στο STATUS που κυκλοφορεί
Η φωτό είναι του Λεωνίδα Δημακόπουλου από το blog Εντευκτήριο
2.7.10
1.7.10
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
