Γρήγορα όμως με βγάζει από την γευστική μου ονειροπόληση, για να με καλοσωρίσει σε μιαν άλλη. Απόλυτα δική του.
"Το να μαγειρέψω κάτι σε μια καλοκαιρινή κουζίνα με ανοιχτά παράθυρα, δεν είναι καλοκαιρινή ανεμελιά, για μένα. Το να βυθίζομαι όμως, στη μοναξιά, στην εικόνα του κύματος και στην απόλυτη τεμπελιά, αυτό μάλιστα! Και το ‘χω κάνει στην Ίο, στην Πάρο, τη Σαντορίνη…
Το κορυφαίο δε, είναι να βρίσκεσαι πάνω στον προβλήτα που δένουν τα καράβια της γραμμής, να ψαρεύεις με καλάμι χωρίς δόλωμα – για να μην έρθει ποτέ κανένα ψάρι, να παρακολουθείς το φελλό από την πετονιά να κουνιέται από τον παφλασμό του κύματος και να αφήνεις το νου να ταξιδεύει, ενώ βυθίζεσαι στην καλοκαιρινή ραστώνη..."
Τον ευχαριστώ και είμαι έτοιμος να μετοικήσω αλλού, σε μια ολοκληρωτική, αέναη και ηλιόλουστη παραίτηση στις όχθες του απέραντου μπλε βασιλείου της θάλασσας.
Γράφτηκε για το STATUS
Γράφτηκε για το STATUS
No comments:
Post a Comment