Το μεγάλο κόλλημα

Κολλημένοι με τη μπάλα. Κυριολεκτικά. Για την ακρίβεια, αυτοκόλλητοι.

Με αφορμή αυτό το post του Πο Πο Culture! blog

Λένε ότι οι άντρες παραμένουμε πάντα παιδιά. Το να παίζουμε παιχνίδια είναι η αγαπημένη μας ασχολία, ένα modus vivendi που καλύπτει από τις ερωτικές μας σχέσεις μέχρι το 5Χ5 με τους φίλους ή το τζογάρισμα στο καζίνο.
Από αυτή την άποψη, τα αυτοκόλλητα ποδοσφαιριστών της Panini, ισοδυναμούν με χρονοκάψουλα που σε ταξιδεύει απευθείας στο παρελθόν και στα παιδικά σου χρόνια, σε μια εποχή που ένας από τους πιο σοβαρούς λόγους για να πας σχολείο, ήταν επειδή εκεί μπορούσες να ανταλλάξεις τα διπλά χαρτάκια σου με άλλα που σου έλειπαν.
Τα αυτοκόλλητα Panini είναι αναπόσπαστο κομμάτι της παιχνιδοκουλτούρας της γενιάς των σημερινών 40άρηδων. Στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, τα χρόνια που οι τηλεοράσεις ήτανε ασπρόμαυρες, δεν είχαν τηλεκοντρόλ και έκαναν μία αιωνιότητα ν’ ανάψουν, τα «χαρτάκια» κατείχαν στην παιδική διασκέδαση θέση αντίστοιχη με αυτή που έχουν σήμερα το Wii και το Playstation.

H Panini ιδρύθηκε το 1961, χρονιά που κυκλοφόρησε και την πρώτη της συλλογή με αυτοκόλλητα ποδοσφαιριστών στο ιταλικό πρωτάθλημα. Οι αδελφοί Panini είχαν από το 1950 ανοίξει ένα πρακτορείο εφημερίδων στο Corso Duomo της Μοντένα και ξεκινήσει μια μικρή εταιρία διανομής εφημερίδων.
Η εταιρία, που έμεινε στην κυριότητα της οικογένειας για πάρα πολλά χρόνια, έφτασε κάποια στιγμή να αξίζει περισσότερο από 100 δις ιταλικές λίρες και άλλαξε πολλά χέρια, περνώντας μεταξύ άλλων, από την κυριότητα της Maxwell Group (1988), της De Agostini (1992) και της Marvel (1993). Φυσική συνέπεια, στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, κυκλοφόρησε μια σειρά από συλλεκτικά άλμπουμ κάθε είδους: Masters of the Universe, Mπακ Ρότζερς, Thundercats, Ιππότη της Ασφάλτου, Ντιουκς και Star Wars…


Συλλογές με αυτοκόλλητα για ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, η Panini ξεκίνησε να εκδίδει για πρώτη φορά το 1970, στο μουντιάλ του Μεξικού. Από τότε δεν έπαψε να κυκλοφορεί ανελλιπώς το άλμπουμ για το Παγκόσμιο Κύπελλο κάθε τέσσερα χρόνια (ποιος μπορεί να ξεχάσει το Espana 82 (είχα τον Σώκρατες τριπλό και τον αντάλλαζα με Ζίκο και Ρόσσι).
Στην Ελλάδα η πρώτη φορά που κυκλοφόρησε τέτοια συλλογή ήταν για το μουντιάλ της Αργεντινής το 1978, ενώ δύο χρόνια αργότερα έβγαλε και το άλμπουμ του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1980 στην Ιταλία, που περιλάμβανε και την εθνική μας: το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα μπήκε άλλες τρεις φορές σε συλλογές της Panini (Mουντιάλ ΗΠΑ 1994, Euro 2004 και 2008).

Πίσω στην εποχή όπου ο λεφτάς της τάξης μας είχε ένα τεράστιο πάκο από «διπλά» και πάντα μας έβγαζε το λάδι στις ανταλλαγές (κάποιοι γνώριζαν μέχρι και από μνήμης ποιος παίκτης αντιστοιχούσε σε ποιον αριθμό) και οι μανάδες φώναζαν επειδή έβρισκαν παντού στο σπίτι, σε ψυγεία και τζάμια κολλημένα χαρτάκια, στα αυτοκόλλητα κυριαρχούσαν ονόματα ποδοσφαιριστών όπως του Σαργκάνη, του Αναστόπουλου, του Χατζηπαναγή, του Βαμβακούλα , του Καραβίτη, του Μάικ Γαλάκου, του Κρητικόπουλου και του Αρδίζογλου. Όποιος κατάφερνε να τα συμπληρώσει όλα έπαιρνε δώρο μια δερμάτινη μπάλα, ένα αμύθητο αντικείμενο πόθου για κάθε πιτσιρικά της εποχής.

Σήμερα, σύγχρονοι ήρωες είναι ο Νικοπολίδης, ο Δέλλας, ο Πατσατζόγλου, ο Σεϊταρίδης, ο Κυργιάκος, ο Καραγκούνης και ο Λυμπερόπουλος και συμπληρώνοντας το album της φετινής σεζόν, δεν κερδίζεις μια δερμάτινη, όπως παλιά, αλλά ένα ψηφιακό παιχνίδι τηλεόρασης, το Wii. Ωστόσο, όπως κάθε άντρας μαθαίνει αργά ή γρήγορα στη ζωή του, περισσότερο κι από την ανταμοιβή, αυτό που μετράει πριν απ’ όλα, είναι η γοητεία του παιχνιδιού.

*Η σύγχρονη Panini, την αντιπροσωπία της οποίας έχει στη χώρα μας η εταιρία Πήγασος ΑΕ,
είναι σήμερα μια πολυεθνική που ασχολείται με την έκδοση παιδικών βιβλίων και περιοδικών καθώς και τις multimedia εφαρμογές και προγράμματα. Καλύπτει ένα δίκτυο 100 χωρών σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική, απασχολώντας περισσότερους από 700 εργαζόμενους και με τζίρο που πέρυσι ξεπέρασε τα 540 εκατ. €.