Είμαι επισκέπτης/
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά/
κι έπειτα δεν μου ανήκει/
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει "δικό μου είναι"/
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία/
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε/
Ότι δεν έχω καν όνομα/
Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο/
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω/
Ξεχάστε με στη θάλασσα/
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία».
(Ανέκδοτο ποίημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου γραμμένο το 1982 λίγο πριν από την έναρξη συγγραφής του σεναρίου της ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα»)
via
Posts
2 comments:
Με πρόλαβες -κι εγώ ήθελα να το αναρτήσω. Νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερο αντίο. Τα λέει όλα.
R.I.P.
Ξεχάστε με στη θάλασσα...
Post a Comment