A -not so brave- new world

CATASTROIKA από infowar

Χρήστος Γιανναράς: «Η ελληνικότητα, σήμερα, είναι προσωπική ανακάλυψη»

"Προτού μετρήσουμε πόση ευτυχία ή πόση δυστυχία γεννάει το να είσαι Έλληνας, είναι ανάγκη να συνεννοηθούμε τι καταλαβαίνει ο καθένας μας με τον προσδιορισμό «είμαι Έλληνας»: Η ελληνικότητα είναι κρατική υπηκοότητα; Τότε, σίγουρα, γεννάει μόνο δυστυχία, κάτσιασμα, σήμερα και ντροπή. 

Είναι εθνικιστικό ιδεολόγημα, παιδιαρίσματα καύχησης ενός ασήμαντου σήμερα λαού, μειονεκτικού μεταπράτη για προγόνους του κάποτε, που ούτε τη γλώσσα τους πια καταλαβαίνει ούτε την Τέχνη τους μπορεί να εκτιμήσει; Αυτή κι αν είναι αφόρητη δυστυχία, ελεεινή κουφότητα, ρεζιλίκι. 

Ας φανταστούμε να υποχρέωνε κάποιος τούς τριακόσιους του ελλαδικού κοινοβουλίου να γράψουν μια Έκθεση Ιδεών για να απαντήσουν στο ερώτημα: «Γιατί ο Παρθενώνας είναι μνημείο πολιτισμού σημαντικότερο από τον Πύργο του Άιφελ;». Θα ξεκαρδιζόταν στο γέλιο ανά την υφήλιο κάθε παρδαλό ερίφιο. 

Η ελληνικότητα, σήμερα πια, είναι μόνο προσωπική ανακάλυψη. Όπως ο έρωτας, όπως το χάρισμα του ποιητή, του ζωγράφου, του μουσουργού. Χάρισμα και άθλημα. Με καθολικά δεδομένον έναν βαρβαρικό τρόπο του βίου, εμπορευματοποιημένων ηδονών και τέχνης υποταγμένης αδυσώπητα στον εντυπωσιασμό, ελληνικότητα είναι το πείσμα να θέλεις να γευτείς τον έρωτα, την έξοδο από τη νομοτέλεια του εγώ, τη μέθη της αυτοπροσφοράς. Να ψάχνεις στο κάλλος τη γλώσσα του αληθινά υπαρκτού μαζί με τον Φειδία και τον Πανσέληνο, τον Αισχύλο και τον Ρωμανό τον Μελωδό. Όχι μιμούμενος νοσταλγικά το παρελθόν, αλλά πλάθοντας το μέλλον σήμερα. 

Ελληνικότητα είναι η ευτυχία της προτεραιότητας τού έρωτα σήμερα, του κάλλους σήμερα, της αλήθειας σήμερα. Είναι η χαρά μιας συνέχειας που σε ξεπερνάει". 

-δημοσιεύθηκε στο STATUS

*Ο Χρήστος Γιανναράς είναι καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Απριλίου 1935. Σπούδασε θεολογία στην Αθήνα και φιλοσοφία στη Βόννη και το Παρίσι (Σορβόνη). Διδάκτωρ φιλοσοφίας της Faculte des lettres et sciences humaines του Πανεπιστημίου της Σορβόνης και της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επίσης, είναι επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, του St Vladimir's Orthodox Seminary της Νέας Υόρκης και της Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης.